tag:blogger.com,1999:blog-76118359185576526412024-03-19T11:00:01.711+01:00Vidas contadasAna Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.comBlogger32125tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-45841066463388908392016-08-19T00:04:00.001+02:002016-08-19T00:06:52.867+02:00De todo<p dir="ltr">Hubo de todo<br></p>
<p dir="ltr">Noches sin dormir</p>
<p dir="ltr">días interminables</p>
<p dir="ltr">trabajo sin éxito</p>
<p dir="ltr">casi humillaciones</p>
<p dir="ltr">lluvia sin paraguas</p>
<p dir="ltr">calles apagadas</p>
<p dir="ltr">lunas llenas escondidas tras las nubes</p>
<p dir="ltr">y cielos sin estrellas.<br><br></p>
<p dir="ltr">Pero hubo un momento.</p>
<p dir="ltr">Donde todo se ordenó,</p>
<p dir="ltr">un minuto donde todo cobró sentido</p>
<p dir="ltr">segundos que ordenaron mi universo</p>
<p dir="ltr">o meses donde el sol nunca se ponía.<br></p>
<p dir="ltr">Hubo un milisegundo donde todo tenía un significado y eso compensa todo lo demás.<br><br></p>
Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-22466181607243425772016-07-25T14:46:00.000+02:002016-07-25T14:46:13.075+02:00Tenían razónLa vida iba en serio<br />
<br />
<br />
Las despedidas son reales<br />
<br />
<br />
Los desengaños, también<br />
<br />
<br />
No se te pasa el tiempo, pero lo cierto es que el tiempo pasa cada vez que pestañeas<br />
<br />
<br />
Y eso es tal vez lo que tiene que pasar. El tiempo.Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-11868184538161278902016-07-22T00:34:00.003+02:002016-07-22T00:34:57.036+02:00No<div style="text-align: justify;">
No,</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
No pienses más. El mundo, tal y como lo conoces, ha dejado de girar. El tiempo, tal y como lo percibes, tal y como se te escapa entre las manos, se ha parado. Para siempre. Por una mirada.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
No,</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
No sabes dónde estás. No encuentras explicación. No era aquello lo que estaba planeado, no eres tú quien lo elige. Después de repetirte "No" tantas veces, descubriste que no era verdad. Pero no querías...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
No había consenso entre el sentir y el pensar. No había nada lógico, pero estaba todo muy claro. Nunca una negación fue tan afirmativa. No.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-59909969042773622292016-03-29T23:21:00.000+02:002016-03-29T23:21:32.137+02:00M<div style="text-align: justify;">
Miles de tardes al sol corriendo por aquella playa, tirando arena, respirando sal. La infancia era aquello que nunca se acababa, y en realidad así es, porque, siendo por inmadurez o por ingenuidad, siempre llevamos un trozo de niño dentro.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Te aventuraste en aquel océano de posibilidades, un barco que recorrería medio mundo en busca de un futuro mejor. Pasaron tempestades, desafiaste la furia de las más grandes olas y, qué irónico, lo único que te hizo perder la cabeza en vida fueron aquellos ojos. Aquella voz.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
No fue casualidad que aquel amor fuera como el canto de una sirena, la dulce voz que atrae a los marineros sin éstos saber que la verdadera intención de aquellas mujeres era buscar su perdición. Te la buscaron.Y la encontraste. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Lo que aquí dejaste, se queda para siempre.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />
<br />
<br />Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-33283127632002533842016-03-09T09:28:00.000+01:002016-03-09T12:05:45.158+01:00Banalidades<div style="text-align: justify;">
Mira tú por donde, siempre he pensado que un amor imposible es como enamorarse de la Luna. La ves cada noche, tan inalcanzable, tan lejana; pero tan bonita. La vida es así. Una serie de situaciones platónicas que parecen no conducir sino a la más profunda de las irracionalidades, pero que todas juntas tienen sentido. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Pasas tu vida levantándote cada día para ganar ese dinero y comprarte la casa y la tele de plasma. Niño, cuando lo tienes todo es el momento en el que sabes que, lo que tu alma quiere, es ver las sonrisas y las caras de toda esa gente que tanto te importa, cada día. O quedarte embobado mirando cómo se va el Sol, un día más, tras esas montañas que dejan paso a la noche. Tan, tan sencillo que parece banal.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Tal vez la vida sea una incansable y perpetrada búsqueda de aquello que le hace perder la cabeza al ser más racional del planeta: la belleza. En todas sus formas y expresiones. Una persona durmiendo plácidamente, una situación, una meta cumplida, un paisaje, un color, el orden de las cosas. Todo. Puede que la busquemos para salir de la rutina, puede que no sepamos verla, a veces, por ese motivo.<br />
<br />
Puede que todo eso que piensas significa más, puede que existan miradas que salven el mundo. Nuestros mundos. El superhéroe que te alegra el día puede ser tan solo un pestañeo y tú rezándole al un dios omnipotente. Podría ser todo tan, tan sencillo, que la vida resultaría banal.<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-65908024345860618112015-09-08T21:12:00.001+02:002015-09-08T21:23:49.113+02:00Son bos tempos para as biocienciasÁs veces, con tanto pesimismo que se nos transmite por tódolos lados (incluindo medios de comunicación), olvídasenos que no ámbito das ciencias da vida (biotecnoloxía, nanotecnoloxía, biomedicina...) estase a vivir unha época dourada que, de seguro, durará por moitos anos.<br />
<br />
Fai pouco sabíase que a biotecnoloxía xa representaba o 9% do PIB no estado español, cifra que non está nada mal para un sector tan recente e moderno que parece que non para de medrar. Pode que un futuro baseado na investigación e na I+D non estea tan lonxe como pensamos. Ata agora, imaxinar un país construido sobre os cementos da investigación (feito que caracteriza ás grandes potencias mundiais) non entra nas nosas cabezas.<br />
<br />
Non só estes datos de crecemento nos poden poñer optimistas. As biociencias están a pasar por un momento doce e diversos campos levan experimentando cambios importantísimos que non lles máis que avanzar. Velaí uns exemplos:<br />
<br />
Bioinformática<br />
<br />
A necesidade de entender a bioloxía e os seus complexos fenómenos dende un punto de vista matemático e computacional faise palpable hoxe en día. Ademáis, a cantidade de datos procedente dos innumerables experimentos científicos está acadando unha cifra que precisa ser tratada e procesada. Falo do famoso "Big Data", a ciencia busca resultados e o seu procesamento e almacenaxe son vitais para poder continuar. É unha forma de organizar toda a información experimental. Aparte, coa construción de bases de datos accesibles á comunidade científica, afórranse moitos experimentos (ergo, cartos e tempo).<br />
<br />
<br />
<br />
Epixenética<br />
<br />
Outro dos campos que naceu fai pouco, unha ciencia xove e ambiciosa á que aínda lle queda moito por andar. Básicamente céntrase nos cambios que poden existir no material xenético a través dunha serie de procesos (metilacións, acetilacións...) tanto de forma herdada como doutra: isto último é o fascinante. Demostrouse que mediante os nosos hábitos podemos facer que o patrón de expresión dos nosos xenes varíe, e o dos nosos fillos tamén! Incrible, non? Sigue lendo!<br />
<br />
<br />
Terapia Xénica<br />
<br />
<br />
<br />
Imaxinas curar unha enfermidade xenética coa soa inxección dun vector que restaure a función do xen que non tes? A iso se adica a terapia xénica, que está a ter grandes éxitos nos ensaios de diversas patoloxías coma o Alzheimer, cáncer, diabetes ou ELA. Toda unha revolución para os trastornos raros e "incurables".<br />
<br />
<br />
Inmunoloxía<br />
<br />
A revolución neste campo vén da man da inmunoterapia e xa enxeñaría xenética. O primeiro, consistente no uso de sérum con anticorpos, serviu para curar a única paciente española de ébola. O segundo permite facer células T (grandes defensoras do noso organismo) que ataquen a masas<br />
tumorais, constituíndo un tratamento revolucionario contra o cancro. A posibilidade de deseñar anticorpos específicos tamén existe.<br />
<br />
<br />
Bioenxeñería<br />
<br />
O uso de microorganismos para a xeración de diversos elementos é algo que cada vez chama máis a atención das empresas, aficando esta forma de produción como algo case normal na industria de hoxe en día. A combinación da enxeñería xenética e o procesamento industrial pode dar lugar a proteínas terapéuticas, biocombustibles, e mesmo tinta!<br />
<br />
<br />
E ata aquí un breve resumo, xa que estou segura de que me deixo centos de cousas.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-65859632119955103452015-08-30T23:28:00.000+02:002015-08-30T23:28:18.336+02:00Son irracionalDende pequena sempre me gustou buscar a resposta das cousas que non entendía. Mantíñame (e sígoo facendo) escéptica sen crer no que non se podía ver, ou no que non ten unha explicación. Fai tempo que deixei de crer que hai un Deus responsable deste universo, prefiro falar de Big Bang, anque aínda hoxe existan un feixe de interrogantes respecto a como se orixinou a que agora é a nosa casa.<div>
<br /></div>
<div>
Son unha persoa á que sempre lle atraeron as ciencias, disciplina que me levou á universidade e que, espero, dedicarei a miña vida con amor e constancia. Fálovos dun ámbito no que se procura contestar a tódalas cuestións plantexadas, cunha explicación coherente. Non vale ter fe. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Cando contaba os anos cunha soa man aterrorizábanme as tempestades. Botábame á cama, subía as sábanas até non ver nada e pechaba os ollos con forza, esperando a que pasase. Hoxe sei que son fenómenos naturais, que vai antes o raio que o trono porque a luz viaxa máis rápido que o son, e que a probabilidade de que che caia un raio encima é ínfima. E sen embargo, nesta noite de tempestade, oio tronar e frunzo o ceño. E levo o dedo pulgar á boca buscando a uña. Con todo, aquela nena segue dentro de min. Con todo, son irracional.</div>
Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-2451642230853187542015-04-04T18:48:00.003+02:002015-04-04T18:48:37.111+02:00Vivir para sempre<div style="text-align: justify;">
A primavera chegou explosiva, coma o aire que entra pola ventá golpeando fortemente as cortinas, tirando todo polo chan. Un sol maxestuoso reinaba sobre un ceo azul cheo de marcas dos avións, facendo a promesa dun verán ao que cada vez lle quedaba menos por chegar.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
O aire cálido de abril abaneaba árbores e flores, xa en tempos de polen, facendo da paisaxe unha escena idílica digna de fotografar e á que, por certo, non lle era necesario ningún filtro de Instagram. Iades os dous de paseo, collidos da man, e mirábalo a el, cos seus 21 anos, tan xovial e perfecto. Xa lle empezaba a asomar algo de barba, <i>o tempo pasa para todos</i>, pensaches. A pesar diso, aínda quedaba algo de neno naquel rostro de home e naquel sorriso que che facía temblar...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Espertas. A choiva bate contra os cristais. 04.35 da noite. Palpas o outro lado da cama, pero el xa non está. Levas durmindo sen compañía 7 anos e 4 meses, e a pesar da súa marcha, consegues retomar o sono cando te percatas da súa foto, que te mira impasible dende a mesiña. </div>
Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-2295313349032294742013-02-04T00:16:00.001+01:002013-02-04T00:16:55.281+01:00El águila por la gaviota<div style="text-align: justify;">
Y aquí estamos, señoras y señores, una vez más, ante otro escándalo de corrupción y sobresueldos. Pero esta vez viene cargada la historia, porque afecta, nada más y nada menos, a la cúpula del Partido Popular, que es el que actualmente gobierna el país y tiene el respaldo de una mayoría absoluta conseguida en las últimas elecciones.</div>
<div style="text-align: justify;">
El centro de la historia es que un tal Bárcenas se ha dedicado, durante estos últimos diez años, a firmar concesiones económicas, "sobresueldos", a integrantes del partido como Rajoy o Cospedal. Si ya la información sola de por sí es escandalosa, el contexto de crisis económica la agrava aún más. Como no podría ser de otra manera, y tal y como suele seguir el protocolo en estas ocasiones, el presidente ha salido rápidamente (a través de un monitor de televisión) a desmentir todas las informaciones, asegurando que mostrará públicamente la declaración de sus bienes y ganancias a Hacienda. Sin duda, una acción inútil que no demostrará ni su inocencia ni su culpabilidad, porque si bien ha recibido dinero negro, éste no estará reflejado en tal declaración (vamos, ese es el concepto que yo tengo de "negro", dinero que se gana y no se declara).</div>
<div style="text-align: justify;">
El señor presidente está tomando a los españoles por tontos, y ya no es la primera vez. De todas formas, no ha de ser razón para extrañarse que algunas personas lo crean una vez hayan visto tal documento, al fin y al cabo, estamos en España.</div>
<div style="text-align: justify;">
Mientras tanto, los acérrimos seguidores del partido y del presidente defienden paranoicas teorías conspiratorias contra el actual gobierno, alegando que hay siempre hay "alguien" que intenta atacar al PP cuando la situación económica y social del país está encaminando el sendero de la recuperación. Obviamente, después de "acérrimos" se me olvidó poner la palabra "ciegos".</div>
<div style="text-align: justify;">
De entre las voces que piden la dimisión de Rajoy, emerge la de tan férrea y bien organizada oposición. Sí, se trata del PSOE, ese partido descalabrado que se hunde más a cada palabra que pronuncian sus integrantes. Ese partido que tiene de "socialista" lo que el PP de "popular". El que dejó al país sumido en la crisis más grave de la democracia, de la mano de un presidente inútil, José Luís Rodríguez Zapatero; y que cuenta en sus filas con Felipe González, ex presidente que defendía fervientemente, durante la transición a la democracia, la autodeterminación de los pueblos de España y que ahora crucifica cualquier posibilidad de referéndum en Catalunya. No están ellos tampoco para hablar.</div>
<div style="text-align: justify;">
Señores, señoras, niños, niñas, juventud diversa; tras esta reflexión sobre ambos partidos, tengo que decir algo trascendental: el bipartidismo NO FUNCIONA. La ley electoral vigente, redactada e ideada casi seguro por un puñado de primates no evolucionados, sería ideal para Cánovas y Sagasta: tú gobiernas cuatro años, luego yo otros cuatro y así sucesivamente. Puede que este sistema funcione en los Estados Unidos, con lo cual discrepo, pero en un estado en el que no están definidas ni la izquierda ni la derecha, no puede hacerlo. Porque en cada período de elecciones nos están dando a elegir entre centro (PSOE) y la derecha franquista (PP).</div>
<div style="text-align: justify;">
Efectivamente. Estamos en un país sin bandos definidos, un gobierno nefasto y una oposición peor. La situación es tan grave, que nuestros representantes políticos han iniciado un juego en el que hacer (o decir) la mayor burrada y ser el más gilipollas es el objetivo principal. Y de este caos, los papeles de Bárcenas, el confeti de Cospedal; sale José Ignacio Wert a escena y saca de la chistera una discutible (vale, estúpida) ley orgánica sobre la educación, en la que se presentan disparates como que los alumnos por aula en la ESO serán 36 o diversos ataques a las lenguas cooficiales del Estado.</div>
<div style="text-align: justify;">
El Gobierno roba. Europa no ayuda. No hay derechos.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
La Constitución de 1978 ya se vende en rollos de papel higiénico. Nos han cambiado el águila por la gaviota.</div>
Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-10308817077530293472012-12-30T14:30:00.002+01:002012-12-30T19:59:37.399+01:00C2on0tras1tes2<div style="text-align: justify;">
Hoy, a día 30 de diciembre, hay algo que me impulsa a hacer lo que siempre hago en estas fechas: ante la llegada inminente del 2013, me siento ante el teclado del ordenador y me pongo a escribir lo más destacado de estos últimos 365 días.</div>
<div style="text-align: justify;">
No pretendo engañar a nadie: 2012 no ha sido, ni por asomo, el mejor año de mi vida, ni tan siquiera uno de los mejores. Pese al balance, puedo decir que ha sido un período de tiempo en el he aprendido muchas cosas y me he visto, por primera vez en mucho tiempo, cambiada a nivel físico y psicológico. </div>
<div style="text-align: justify;">
Quizás la palabra que mejor defina todo este oasis de experiencias y sensaciones sea la de "contrastes". Días de sombras mezclados con otros de luz. El blanco y el negro, el gris de la sonrisa que oculta la tristeza, el éxtasis de una carcajada espontánea y profesada con ganas. Los errores, los arrepentimientos, los suspiros. Las esperanzas puestas en algo que nunca llegó. Las consecuencias. La ilusión de empezar algo nuevo, las ganas de mejorar día a día. La soledad. La comodidad, la sensación de estar en el mejor lugar posible. La impotencia. Las luchas internas. Las noches sin dormir. Personas que aparecen en tu vida y la mejoran. Personas que desaparecen, otras que seguirán ese camino. Los celos. Soportar lo que creías insoportable. La distancia, el tiempo. Las noches de diversión. Los nervios...el miedo.</div>
<div style="text-align: justify;">
Es este cúmulo de emociones el que me ha hecho aprender de mis errores, aceptar que hay cosas que no dependen completamente de mí, que tengo que cambiar mi actitud ante determinadas situaciones. Es ahí cuando me paro, reflexiono, miro a mi alrededor y veo que estoy rodeada de, probablemente, las mejores personas que puedo tener en mi vida. Y esa es la luz que acaba con todas las sombras.</div>
<div style="text-align: justify;">
Lo que le pido al año nuevo es un poco más de luz que de sombra, seguridad, paz interior y energía positiva. Y ya es mucho pedir.</div>
<br />
¡Feliz 2013!Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-9582792037717530522012-11-29T21:10:00.001+01:002012-11-29T21:11:42.733+01:00DECIDIR<div style="text-align: justify;">
España no está tranquila. Esa porción que acaricia Francia y es bañada por el mar Mediterráneo está gritando, y muy fuerte. Estoy hablando, obviamente, de Catalunya. Y es que, prácticamente, no se toca otro tema en los medios de comunicación españoles: el pueblo catalán es más soberanista que nunca, y gran prueba de ello es que ya se habla de España y de Catalunya como dos cosas completamente diferentes; dos naciones, dos pueblos.</div>
<div style="text-align: justify;">
En Madrid, que hasta hace poco aplicaban la técnica de "oídos sordos", están al tanto de todo. El punto de inflexión de todo esto fue, sin duda, la concurridísima manifestación del 11 de septiembre del presente año en la que, con motivo de la celebración de la Diada Nacional de Catalunya, millones de catalanes y catalanas salieron a las calles de Barcelona a reivindicar lo que su lema rezaba con voz firme y alta: "Catalunya, nou estat d'Europa". Las repercusiones de esta manifestación tuvieron su reflejo en el panorama nacional e internacional, copando portadas de los medios del otro lado del Atlántico.</div>
<div style="text-align: justify;">
Pero, como bien es sabido, toda acción tiene su reacción. Poco tardaron las organizaciones españolistas en salir a defender la unidad de España, a convocar manifestaciones varias e, incluso, algún que otro militar, a amenazar duramente al pueblo catalán. Pese a sus intentos, parece que este colectivo resulta ser una minoría al lado del bando soberanista.</div>
<div style="text-align: justify;">
Catalunya quiere, al grito de "Independència!" buscar un camino propio para cosechar su futuro, ahora sí, fuera de España. Y para conseguir este futuro, este "estado propio", la que debe hablar es la gente, a través de una consulta o de un <i>referéndum</i>. Un <i>referéndum</i> a nivel de Catalunya traería, según las últimas encuestas, un resultado favorable para la independencia, lo cual bastaría para que este proceso se llevase a cabo. Pero, ¿y a nivel del resto de España? Porque, sin ir más lejos, en las leyes españolas se recoge que, de hacerse tal <i>referéndum</i> en tierras catalanas, habría que realizar otro a nivel del territorio español, es decir, que el resto de comunidades autónomas puedan decidir si quieren que Catalunya abandone el país o no. Desde mi opinión personal, voy a permitirme el lujo de decir que esto último se trata de la mayor sandez que existe en el mundo. ¿Cómo va a decidir, por ejemplo, un leonés, si quiere que la otra punta de su país se independice, si a lo mejor no tiene noción de todo lo que está pasando allí, de sus gentes, ni sabe absolutamente nada de las repercusiones que puede tener para ellos ese proceso?</div>
<div style="text-align: justify;">
Es por ello que creo que, si algún día se hace ese <i>referéndum</i> a nivel nacional, la gente no se deje llevar por lo que sabe o lo que deje de saber, sino que reflexionen personalmente: cualquier persona que vea las noticias ve en el pueblo de Catalunya, no a lo mejor un deseo total de la población de independizarse, pero sí el deseo de preguntarle al pueblo lo que quiere de forma mayoritaria. Y, sinceramente, ni yo, ni cualquier persona que viva la realidad catalana somos nadie para negarles el derecho a DECIDIR sobre ellos mismos. Yo, si algún día se celebra tal consulta, votaré, sin tapujos, un SÍ. Porque en cuanto hay opresión, se acaba la libertad.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<br />Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-5066902258127564742012-08-30T22:44:00.001+02:002012-08-30T23:39:18.168+02:00Satélite incansable<div style="text-align: justify;">
A Lúa é o satélite natural do planeta Terra e o quinto máis grande do sistema solar. Ten unha superficie de, aproximadamente, 38 millóns de quilómetros cadrados e experimenta, ao igual que o planeta que custodia, movementos de rotación e translación. É a responsable principal das mareas, xa que exerce sobre a Terra unha lixeira forza atractiva que provoca o movemento da masa de auga e, por conseguinte, a subida e baixada da mesma. As olas seguen o mesmo patrón.</div>
<div style="text-align: justify;">
A forza da gravidade lunar é de 1.62 N/Kg, moi inferior á que se experimenta no planeta Terra, de aproximadamente 9.8 N/Kg. De aquí se di que se alguén vai á Lúa, verá como o seu peso diminúe considerablemente respecto ao que ten na Terra. Sen embargo, isto non quere decir que o suxeito adelgaza no satélite, senón que, simplemente, e sen variar o seu índice de masa corporal, vese atraído por unha forza menor.</div>
<div style="text-align: justify;">
Deixando os datos físicos aparte, a Lúa sempre provocou certas inquedanzas no ser humano. Unha delas é a suposta teoría que defende que provoca certo comportamento de maldade nas persoas, cando nos mostra toda a súa cara e luminosidade, é dicir, cando está chea. Esta condición alimentou lendas coma a do home lobo (un home normal e corrente que se transforma no animal cando hai lúa chea) ou, sen ir máis lonxe, a do asasino da novela Plenilunio, que comete sempre os homicidios baixo a luz intensa do astro.</div>
<div style="text-align: justify;">
A Lúa tarda o mesmo tempo en dar unha volta sobre si mesma que arredor da Terra, polo que estamos vendo sempre a mesma cara. Este efecto fixo que dende o noso planeta non se puidera ver a chamada "cara oculta da Lúa" ata 1959, ano no que unha sonda automática fotografou por primeira vez aquel lado descoñecido.</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_rC3rNiDumfMVzrDiipvlDcJgHdziJ1Q8WBL3aQrBRtqmL4kJQvEn96B-pORw5r-AEm7wNUvbdiTCWcoLdfOABl6SG5WEF8UReGzY1A91Jq2AktS_oOe5lbs_QEiu7xx7Fb30-gf5eH8/s1600/585px-Cara-oculta-luna.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_rC3rNiDumfMVzrDiipvlDcJgHdziJ1Q8WBL3aQrBRtqmL4kJQvEn96B-pORw5r-AEm7wNUvbdiTCWcoLdfOABl6SG5WEF8UReGzY1A91Jq2AktS_oOe5lbs_QEiu7xx7Fb30-gf5eH8/s320/585px-Cara-oculta-luna.jpg" width="312" /></a></div>
<a href="http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Cara-oculta-luna.jpg?uselang=es"> </a></div>
<div style="text-align: center;">
Fotografía da cara oculta da Lúa<br />
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Contos, poesía, novelas, cancións e moitas outras cousas máis adicaron algunha vez a súa temática á Lúa. Incluso Michael Jackson se acordou dela ao crear o famoso paso de baile coñecido como "Moonwalker", que emula as condicións gravitatorias do astro. A Lúa é un elemento bastante frecuente na literatura infantil, mesmo incluso se di que hai un galego por alí.</div>
<div style="text-align: justify;">
O recentemente falecido Neil Armstrong foi a primeira persoa que pisou a superficie lunar. O 20 de xullo de 1969, a nave Apolo 11 realizaba con éxito a súa aterraxe sobre o astro. Poucas persoas máis tiveron o privilexio de viaxar á Lúa, mais os expertos afirman que, a longo prazo, será factible que a xente de a pé poida subirse a unha nave dirección terreo lunar.</div>
<a href=""><br /></a>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOnpr2Ie2Y0xa6haq3dkdxK7jZb1ARaVeO_FcsLdOXKohkz3d7l0F14G2U7coeK8XOjmHktnhbdkUMMS11L7jg-gH06vGETVP4z6O7anBNkL6PNMLi6HX-SIOlmlPeMTIgotUfFjCd0Fo/s1600/neil.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOnpr2Ie2Y0xa6haq3dkdxK7jZb1ARaVeO_FcsLdOXKohkz3d7l0F14G2U7coeK8XOjmHktnhbdkUMMS11L7jg-gH06vGETVP4z6O7anBNkL6PNMLi6HX-SIOlmlPeMTIgotUfFjCd0Fo/s320/neil.jpeg" width="320" /></a></div>
<a href=""><br /></a>
<br />
<div style="text-align: center;">
"Un pequeno paso para o home, pero un gran salto para a humanidade!"</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<br />
Como último apuntamento, destacar que Google incluíu o satélite na súa aplicación "Google Earth". Alí, os internautas pode exploralo ao seu gusto.Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-55332926623928654832012-08-28T00:40:00.000+02:002012-08-28T00:47:25.106+02:00AnticipandoO Presidente da Xunta de Galicia saiu hoxe en rolda de prensa para anunciar que adianta as eleccións autonómicas ao día 21 de outubro de 2012, coincidindo coas do País Vasco. A noticia non fixo máis ca debuxar sorrisos e provocar suspiros de tranquilidade no goberno central de Madrid, pois a artimaña está, canto menos, moi ben pensada.<br />
A xente está sentada nas súas casas, impasible ante o furacán que se lles vén enriba. Un rescate de dimensións inconmesurables aproxímase mentras os medios de comunicación se enchen a boca con palabras coma "rescate lixeiro" ou "condicións óptimas". Un, cada vez máis, van intento de calmar á poboación.<br />
Avecíñase un ano moito peor ca o presente, máis recortes, menos prestacións, máis capital, menos persoas. Chegamos ao extremo no que xa non importa que alguén morra ás portas dun hospital polo feito de non ter papeis no Estado Español, no que miles de estudantes se ven asoballados polos estratosféricos prezos das matrículas universitarias e a retirada inminente das becas, no que, por primeira vez en moito tempo, funcionarios e funcionarias de todo o Estado se botan á rúa para dicir: "basta, estades chegando demasiado lonxe".<br />
O Goberno sábeo, sabe que a poboación civil está queimada, e que iso pode ter repercusións directas para eles. Nun movemento estratéxico, as eleccións de Galicia pasan de ser en marzo de 2013, a outubro de 2012. Unha gran xogada do líder Feijóo que, sabedor das reaccións que vai ter sobre a xente un máis ca seguro rescate, realiza a maniobra perfecta para conservar (ou incluso aumentar) os votos. Se a isto lle sumamos a feira sen sentido que se está armando no Bloque Nacionalista Galego, no que os seus integrantes parece que se esqueceron do obxectivo común que todos eles compartían e decidiron escindirse en absurdos camiños, o resultado está máis que claro. E non fai falta ser un adiviño. <br />
<br />
<br />
Eu non digo nada, pero dígoo todo: cando un gobernante adianta as eleccións para conservar votos, non quero nin saber a que se nos vén enriba en 2013. Algo que, ben sabedor é o noso Presidente diso, podería facerlle cambiar de opinión ao pobo respecto ao seu voto, ata agora, "máis ca claro".<br />
<br />
<br />Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-44785918962756656572012-07-17T00:27:00.002+02:002012-07-17T00:31:02.345+02:00"Tot just comença aquí"<style type="text/css">
<!--
@page { margin: 2cm }
P { margin-bottom: 0.21cm }
-->
</style>
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
De totes les coses que vaig fer sense
pensar, d'aquelles que lis vaig donar mil i una voltes, de les que
van aparèixer en el moment, de les que ja estaven planificades. De
totes, em quedo amb una decisió que em va portar a viure un dels
millors anys dels meus 19 d'existència. No va ser, de cap manera,
perfecte, sempre va haver mals moments en els que el treball es feia
interminable, els diners que es deixaven vivint a una gran ciutat no
eren suficients, estar lluny de casa i, sense dubte el pitjor, aquell
sentiment de saber que no estaves on realment hauries d'estar.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Els inicis mai són bons, i si començes
a més de 1000 quilòmetres de la que va ser sempre la teva casa, amb
la teva gent, els teus llocs, el teu aire, la cosa es posa pitjor.
Saber viure sola, saber que no hi haurà ningú que et posi el plat a
la taula, que quan arribis a casa no estaran ni papá ni mamá per a
dir “no et preocupis, tot anirà bé”. En definitiva, començar
de zero, però més independent que mai.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Tot i els obstacles, puc dir amb veu
firme, que gràcies a l'innata capacitat que té l'ésser humà de
seleccionar records, em quedo, preferentment, amb les bones coses: el
sol sortint pels matins, les samarretes de màniga curta, el
desconegut preguntant si tal tren passa per tal lloc, la femenina veu
del metro recitant les parades, el badall de resignació davant el
cafè dels matins, el cafè de les tardes, aquell olor d'un estiu que
encara no havia mort del tot, l'anar i venir de la gent, els
somriures, les paraules en català de la gent del carrer, el músic
donant el concert a la vorera...una rutina que es va convertir en
forma de vida.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Però, sense dubte, l'element més
important que va contrarestar qualsevol tipus d'obstacle va ser la
companyia: aquest grup de gent variada que no la trobaria ni en la
més idílica de les situacions, va ser la que va posar a la meva vida
moments inoblidables, nits de festa, tardes de classe, matins
d'estudi i d'ulleres, nervis d'examen, llàgrimes d'alegria,
llàgrimes de tristesa, reunions vàries, trens, metros, cotxes,
avions, comiats, celebracions, bronques (poques eh!), moltes, moltes,
moltes, moltes, moltíssimes RIALLES.. </div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
...i el més important: aquesta gent va
aconseguir que una noia “morriñenta” com jo no volgués tornar
a casa a final de curs.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
GRÀCIES per tots els moments i per
estar al meu costat quan més ho necessitava.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
David - Ana - Carlos - Lia -Marina - Irene - Aroa - Iris</div>Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-55333623491074546412012-05-22T21:11:00.001+02:002012-05-22T21:11:21.091+02:001939Parece ser que el Tribunal Superior de Justicia de Madrid ha autorizado, hace unos días, la manifestación que se llevará a cabo el día 25 de mayo por parte de la Falange Española y sus seguidores. Curiosamente, ese día se juega la final del torneo de la Copa del Rey entre el F.C. Barcelona y el Athletic Club de Bilbao, que ha sido punto clave en la decisión de realizar tal evento.<br />
Como ya es costumbre, cada vez que dos equipos pertenecientes a las Comunidades más revolucionarias en el ámbito nacionalista (Euskadi y Catalunya, en este caso) participan en una final de este tipo, aficionados de ambos bandos comienzan a entonar una sinfonía de abucheos y silbidos cuando el monarca hace acto de presencia, o cuando suena el himno nacional. Estos gestos hacia el país y hacia la bandera están considerados "separatistas" y "anticonstitucionales" por el Código Penal.<br />
Pero, ¿acaso no es anticonstitucional permitir que un partido como la Falange, con su ideología retrógrada y totalitaria, que ha representado la época más negra de España, la dictadura, el hambre; pueda, no sólo manifestarse, sino incluso estar legalizado? Obviamente existe una libertad de expresión que permite la manifestación de partidos políticos y exhibiciones de banderas de toda ideología, pero desde mi opinión, considero una falta de respeto cualquier símbolo, partido o elemento que reivindique la dictadura de Franco. Una dictadura en la que se perseguía a la gente que pensaba diferente (no dista mucho de la situación actual), la información estaba censurada en su gran parte, homosexuales y gente de izquierdas estaban considerados "terroristas" y había, prácticamente, imposibilidad de ascender en la pirámide social.<br />
¿Es correcto, entonces, que el actual Gobierno autorice una manifestación de tal índole? ¿Es necesario sacar los símbolos franquistas a la calle para reivindicar una "unidad" que sólo apoyan los de su condición? Yo creo que no. Y no se ha de hurgar en heridas que aún no han acabado (ni acabarán) de cicatrizar.<br />
<br />
<br />
<br />
<i>El Gobierno actual prohíbe manifestarse a los ciudadanos más de 5 horas (15M). A los nacionalistas, por tendencias anticonstitucionales. A la Falange, símbolo vivo de la Dictadura y la ultraderecha del país, vía libr</i>e. <i>¿Y eso no es anticonstitucional?</i>Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-81604193525371120232012-04-04T23:09:00.008+02:002012-04-04T23:50:07.491+02:00Made in Galiza<span style="font-style: italic;">"...Así pasaron os anos e cóntase que naquel país aínda hai xente que segue tendo medo do ladrón de palabras. E hai quen di que ás veces o ladrón segue aparecendo nunha parada de bus ou nunha floristería ou nunha escola cunha bolsa e un coitelo e un sorriso cun dente de ouro."</span> <span style="font-style: italic;">(O ladrón de palabras)</span><br /><br /><br />"<span style="font-style: italic;">Entrou na cafetería, prendeuse naqueles ollos, asombrouse e soubo que atopara algo...Fixo uf e comezou a..., mirouna outra vez e comezou a amala, a querela, pensou, e sentou á mesa máis achegada á cafeteira e sentiu..., uf, que comezaba a... [...]<br />Ao día seguinte entrou á mesma hora e ela seguía alí e sentiu que, uf, que a quería, en serio, pensou." (UF)<br /><br /><br />"Manhá nunca estaba aquí e agora. O día que Manhá morreu, a xente deixou de vivir no pasado" (A muller que vivía no futuro)<br /><br /><br />"El primer paso que debería dar la persona que pretenda empezar a hablar gallego es sacarse una fotografía tamaño carné para tener un recuerdo de cómo era antes de saber hablar gallego. [...]<br />Chegou a hora de comparar a antiga foto carné coa nosa imaxe actual nun espello e comprobar que todo segue no mesmo sitio. Os cambios son imperceptíbeis, e calquera transformación inesperada só pode ter como explicación o paso do tempo ou calquera outra incidencia allea á lingua galega." (Instrucciones para empezar a hablar gallego)<br /><br /><br />"...Resulta que hoxe non deixo de mirarme a lingua. Aaaaaaaaaa. Porque estou preocupada. Porque no autobús escoitei a unha señora dicíndolle a outra algo así como que O problema máis grande é que os nenos están perdendo a lingua. Dixo iso: Os nenos están perdendo a lingua. Que eu estaba ao seu lado e escoiteina ben. E a outra señora dixo Ahá, con cara de preocupada." (Nin en soños vou perder a miña lingua)<br /><br /><br /><br /><br />"O home que se quería quitar a vida por amor saíu da casa cun adival e unha banqueta e comezou a camiñar buscando unha árbore onde deixar en paz dunha vez a morte." (O home aforcado)<br /><br /><br /><br />"Era unha lingua tan extremadamente difícil que mesmo había xente que, dada a dificultade e a frustración, acababa emigrando para outros países onde aprender a lingua non fose un problema." (A lingua máis difícil)<br /><br /><br />"Lingua galega. Propiedades: É un composto de orixe secular, da familia lingüística galego-portuguesa, derivada do latín. Ao ser humano as linguas resólvenlle as funcións comunicativas elementais. A lingua galega, ademais desa función básica, desenvolve a función de identificar culturalmente a comunidade social denominada cientificamente como Galiza." (Lingua galega)<br /><br /><br />"...non se trata de saber por que, senón de recordar que un día descubrín que non podía seguir vivindo sen estar contigo.<br />Era coma se te vise en todas partes e ao mesmo tempo estabas tan lonxe... E iso que sempre estiveches aí, realmente, ao alcance da man, como esperándome. [...]<br />Nin sequera podo imaxinar como tería sido eu se non decidise que ti formarías parte da miña vida. Tampouco se trata de se tería sido mellor ou peor, senón de que sería sinxelamente diferente e é precisamente iso o que me resulta difícil imaxinar: vivir sen ti. [...]<br />Quería reflexionar un pouco sobre todo isto e recordar que decidir vivir contigo foi unha das mellores eleccións da miña vida.<br />Quería dicircho sinceramente: cambiaches a miña vida e déboche tantas cousas...<br />Quería dicirche Grazas.<br />E quería dicirche que estou contigo, miña lingua" (Estou contigo)<br /><br /><br /><br /></span>Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-54067114265087047532011-11-06T09:52:00.002+01:002011-11-06T23:54:34.379+01:00Choiva incesante......e, encerrada nesta gaiola de cemento da cidade condal, comezo a pensar de novo. Miles de recordos asoballan a miña mente cando intento pensar, sempre os mesmos, sempre os de sempre. A auga segue caendo e o frío aparece paulatinamente entre os recunchos, entre as paredes do ser, para deixar constancia de que está aquí, de que chegou, de que a tormenta só acaba de comezar.<div>Divago nunha realidade de luces e sombras, buscando sempre a parte máis esclarecedora, a que me permita sacar unha conclusión de tódalas cousas que vivo e experimento cada día. Pero nesta busca sempre me atopo con algo escuro, algo que impide que continúe, algo que quedou no pasado e no presente para esperar que sexa resolto. Hai algo que non me deixa estar completamente tranquila, e canto máis profundizo nese algo, menos respostas atopo: canto máis sei, menos comprendo. E chove...</div>Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-87277279985281777382011-10-31T21:44:00.000+01:002011-11-06T10:52:41.874+01:00Na variedade está o gusto: reivindicación da pluralidade de linguas dende terras catalanas.Ai, golosiños, a que vos gustan moito os xelados de sabores? É algo raro que abra esta entrada así, pero...o de chocolate, ai o de chocolate! E logo o de fresa? Ese si que sabe. Tamén me gusta moito o de nata, o de vainilla e, por que non? Os de varios sabores ao mesmo tempo! Ñam, ñam...<div>Tamén sei que vos gustan as series de televisión, dende os debuxos animados (son fanática dos Simpson) pasando polas series-comedia (como Big Bang Theory) e outras máis de adultos coma True Blood.</div><div>Agora...imaxinade un mundo cruel (máis aínda) no que só existise un único sabor de xelado, unha única serie de televisión...que horrible, non? E que aburrido! Que pouco efectivo para a humanidade! Ben, e alguén se parou a pensar que algo análogo pasaría se só houbese unha única lingua? Boh, pois vaia aburrimento, xa non existirían os tan curiosos trazos chineses ou a elegancia do francés, a melodiosidade do italiano...Nada, nada, nada, un mundo así sería demasiado insoportable, na variedade está o gusto! Na dos xelados, na das series e...na das linguas.</div><div>Que levante a man quen algunha vez quixo aprender algún outro idioma! Caaaaramba, vexo bastantes! Vaia! E se só houbera unha única lingua? Iso non sería factible, porque só se podería falar, escribir e ler esa lingua. Que mal, non? Seríamos todas as persoas do mundo exactamente iguais, porque a lingua é, a fin de contas, o veículo de expresión de cada un de nós, do que sentimos, do que pensamos e, por consecuencia, da nosa humanidade. Pois ben, ti! Ti, que queres aprender italiano, alemán ou chinés: a que agora defendes a morte que estas linguas sigan existindo? Pois defendamos tamén o que temos nas nosas mans. (...)</div><div><br /></div>Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-73013647342699202132011-10-30T13:53:00.001+01:002011-10-30T13:54:32.536+01:00CaminaY, entonces, aquellos que obraron sin razón, sin criterio, sin norma; se llevarán las manos a la cabeza por el error cometido, mientras los demás intentamos mirar hacia delante echando tierra a aquel antiguo recuerdo, antaño dolor, que ahora se disipa en el tiempo.Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-43091887255637756212011-10-26T21:55:00.000+02:002011-10-26T21:56:31.068+02:00DecidirLa distancia me hace ver cuán cerca estáis de mi corazón.Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-33814850835484572482011-10-19T23:24:00.000+02:002011-10-19T23:28:32.541+02:00Trátase de......non mirar atrás para non atopar imaxes borrosas. Cando tempo e distancia se fusionan, o máis alto muro divide os teus recordos, facéndoos lonxanos; engano difuso da mente que busca unha saída vital desta realidade aínda sen asimilar.Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-38442602929324124162011-09-01T23:19:00.000+02:002011-09-01T23:40:52.704+02:00Please, don't stop the LIFE"En que clase de xogo estamos?", te preguntarás ti, que chegaches ao extremo de non entender nada do que che ocorre. Pois esa é precisamente a palabra a que define este labirinto por veces incomprensible, a que define a vida. E eu penso: non é esta realidade, a que vivimos día a día, semellante a un taboleiro de xogo? Cunhas fichas, que somos nós, unhas casillas, que marcan cada experiencia que vivimos e, sobre todo, uns dados, fidedignos representantes do azar. Os que marcan os nosos pasos, sexan avances ou retrocesos.<div>A diferencia dun taboleiro dun xogo convencional, este non trae manual de instrucións. Tampouco existen unhas normas que digan como se hai que mover nel. Son as decisións das "fichas" e o movemento dos dados os que deciden cada casilla. </div><div>Como bo xogo, sempre hai uns gañadores e uns... perdedores non, que soa moi dramático. "Non-gañadores", mellor. E, con eles, diferentes formas de afrontar a victoria e a derrota, respectivamente. Sobre isto tampouco se escribiu nada, pero sempre se poden dar consellos ao respecto. A experiencia dime (e iso que eu xogo a nivel de principiante) que un gañador nato forxouse a base de moitas derrotas. Un bo gañador é bo porque soubo perder no seu momento. Se ti, que estás lendo isto, te sintes vencido pola circunstancia, pero tes coñecemento das causas polas que así te sintes e sabes o que tes que facer para superar ese bache, adiante. Obrar con razón é o mellor que se pode facer. Saber perder é imprescindible, coñecer a derrota, enfrontarse con ela cara a cara e sucumbir. Só así apreciarás o dulce sabor da victoria, disfrutarala ao 100 %.</div><div>Con isto quero dicir que pode que haxa malas casillas neste xogo, pode que pareza que saír delas é misión imposible. Pero tarde ou cedo, ben por actitude da ficha ou por vontade dos dados, chegamos ao que queremos. Ou polo menos a algo no que nos sentimos ben. Se a fin de contas o importante non é o final do xogo (que todos coñecemos), senón o camiño que nos leva ata el.</div>Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-29386200954519260332011-08-08T20:44:00.000+02:002011-08-09T01:23:37.755+02:00PasiónDicen que todos nacemos con una vocación especial por algo. La indiferencia puede manifestarse repetidas veces, pero, al final, acaba brotando nuestra vena más apasionada. Aquella que dicta qué es lo que produce locura y fervor en nosotros, lo que nos consigue sacar una sonrisa, o más fácil: lo que amamos.<div>No quiero que confundáis vocación con amor. O sí, en toda vocación hay amor por algo. Lo que quiero decir es que, en el caso de amar a una persona (que nos puede producir locura y fervor, sacarnos una sonrisa, amarla con todas nuestras fuerzas) no hablamos de vocación, sino de amor puro. Pero eso ya es otro tema.</div><div>La vocación está relacionada con la dedicación. Tener vocación por algo es sentir que se ha nacido, indudablemente, para hacer una determinada cosa. Un futbolista de un equipo de categorías inferiores puede saber que no aspirará a mucho más de donde está, que no será una superestrella del fútbol, ni saldrá en la portada del <i>Marca, </i>ni jugará una final de la Champions League. Pero el simple hecho de practicar el deporte que más le gusta, aquel para el que <i>ha nacido,</i> le produce la máxima satisfacción que puede alcanzar el ser humano: la de sentirse realizado.</div><div>Hacer o dedicarse a algo que no se corresponde con vuestra <i>auténtica</i> y <i>verdadera</i> vocación puede resultar frustrante. He de decir que en este apartado de mi exposición tendría bastante de lo que hablar, pues la experiencia propia es un vivo ejemplo de esto. Pero no me voy a poner aquí a contar mi vida...</div><div>Mi consejo es que, si queréis algo con todas vuestras fuerzas, luchéis como nunca por conseguirlo. Si es lo que realmente amáis, adelante. No hay vocación sin amor. Intentad que vuestra vida consista en hacer lo que amáis. Y si en todo caso no lo conseguís, tratad de amar lo que hacéis.
<br /><div>
<br /></div></div>Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-21526947162487921812011-07-18T00:09:00.000+02:002011-07-18T02:05:50.285+02:00Sombreiro de copaDe súpeto, un mago irrompeu no escenario, no medio dun silencio sepulcral e unha escuridade rota pola luz do foco principal, que o iluminaba a el. O individuo ía vestido cuns pantalóns negros, chaqué e un alto sombreiro de copa. Os seus torpes andares delataban patosidade, mais a súa mirada transmitía unha confianza case irreal. Quitou o sombreiro lentamente e puxo a parte oca mirando cara arriba. Pechou os ollos, inspirou profundamente e CHAC! Chiscou os dedos, meteu a man no sombreiro e sacou unha rosa. Segundos despois, a flor era consumida por un lume invocado polo mago, ante os atónitos espectadores que emitían xestos e sons de asombro.<div>Un neno duns 7 anos miraba a aquel ser sobrenatural obrar aqueles actos tan marabillosos. O meniño non pasou desapercibido para o mago, que non dubidou en baixar do escenario e achegarse a el. O pequeno asustouse, mais no fondo non desconfiaba daquel señor. O mago agochouse para estar á mesma altura, púxollle a man no ombro e díxolle: <i>Se cres na maxia, a maxia existirá. Vivirás miles de instantes máxicos que te deixarán sen alento, que che roubarán un sorriso, que che farán preguntarte se todo é real neste mundo.</i> E, con aquelas verbas, o mago desapareceu tras unha nube espectral de fume.</div><div>John chegou á casa e meteuse na habitación. Pousou o sombreiro de copa na cama e quitou o chaqué, sentíase algo ridículo vestido desa forma a esas horas. Foi ao baño, lavou a cara e topouse coa súa imaxe reflexada no espello, que lle devolvía a mirada. Unha mirada triste, vacía. Ao día seguinte comezaba outra vez a monótona rutina da súa vida. Tirouse na cama e pechou os ollos, unha vez máis, para perderse na infinitude, para xogar coas sombras do subconsciente e para olvidar aquela vida apagada, sen cor, sen maxia.</div>Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7611835918557652641.post-78373730169721884842011-07-16T15:11:00.000+02:002011-07-17T13:27:29.882+02:00Chama vivaTodos nós temos dentro unha chama de lume que arde intensamente dende que nacemos. É a que nos permite vivir, a que nos fai ser quen somos. A vida pónnos a proba con desafíos e circunstancias que tambalean esa chama, que a ocultan, facéndonos pensar que xa non está viva; á vez que nos regala momentos inolvidables que a intensifican e a fan vibrar melodiosamente.<div>O curioso desta chama é que, pase o que pase, non se apaga. Un día pode ser negra de tristeza e tornar vermello paixón, ou azul de liberdade. Mais segue ardendo. Unha persoa completamente desgraciada terá a súa chama con cicatrices e malferida, pero arde igualmente con forza.</div><div>Cada sorriso, cada mirada, cada lágrima, cada fracaso, cada palabra, cada bico, cada vivencia; todo forma parte desa chama. E non hai nada que consiga apagala. Se pensas que desapareceu, dille ao mundo que estás aquí, faite oír, vive. Arderá coma nunca.</div>Ana Dorregohttp://www.blogger.com/profile/02092177906905711784noreply@blogger.com2